Traumatisch hersenletsel (TBI), ook wel intracranieel letsel of gewoon hoofdletsel genoemd, treedt op wanneer plotseling trauma hersenbeschadiging veroorzaakt.Hersentrauma kan het gevolg zijn van een gesloten hoofdletsel of een penetrerend hoofdletsel en is een van de twee soorten verworven hersenletsel. Het andere subtype is niet-traumatisch hersenletsel (bijvoorbeeld beroerte, meningitis, anoxie).
Delen van de hersenen die kunnen worden beschadigd, zijn onder meer de hersenhelften, het cerebellum, het ruggenmerg (zie hersenbeschadiging). Symptomen van TBI kunnen mild, matig of ernstig zijn, afhankelijk van de omvang van de schade aan de hersenen. De uitkomst kan variëren van volledig herstel van alle functies tot blijvende invaliditeit of overlijden.
Hoofdletsel is een groot probleem voor de volksgezondheid. De leeftijdsgroepen die het meeste risico lopen, zijn kinderen van 5 tot 9 jaar en ouder dan 80 jaar. Kinderen tot 5 jaar lopen ook een hoog risico op CT. Elk jaar in de Verenigde Staten van Amerika:
ongeveer 2 miljoen mensen hebben CT (matig tot ernstig);ongeveer 500.000 mensen worden in het ziekenhuis opgenomen voor CT;ongeveer 60.000 nieuwe gevallen van epilepsie treden op als gevolg van hoofdtrauma;ongeveer 50.000 mensen sterven aan hoofdletsel;
ongeveer 80.000 overleven met chronische handicaps als gevolg van de verwondingen.Sommige symptomen zijn onmiddellijk duidelijk, terwijl andere pas een paar dagen of weken na het letsel verschijnen.
Bij milde TBI kan de patiënt bij bewustzijn blijven of enkele seconden of minuten het bewustzijn verliezen. De persoon kan zich ook enkele dagen of weken na de eerste schade verward of een beetje “raar” voelen. Andere symptomen zijn onder meer:
hoofdpijn,mentale verwarring,gevoel van lichtheid in het hoofd,slaperigheid,dubbel zien, wazig zien of vermoeide ogen,rinkelend bij het horen,slechte smaak in de mond,vermoeidheid of lethargie,een verandering in slaappatroon,veranderingen in gedrag of stemming,
problemen met geheugen, concentratie, aandacht of denkensymptomen kunnen verdwijnen of hetzelfde blijven; verergering van de symptomen duidt op progressieve schade zoals intracraniële bloeding of de vorming van een hersenoedeem dat, door de stroom van het hersenvocht te blokkeren, leidt tot hydrocephalus, een teken en promotor van meer ernstige schade.
Bij matig of ernstig hoofdletsel kan de patiënt dezelfde symptomen vertonen, geassocieerd met:bewustzijnsverlies (alertheid)veranderingen in persoonlijkheideen ernstige, aanhoudende of verergerende hoofdpijn,
herhaald braken of misselijkheid,epileptische crisis,onmogelijkheid om wakker te worden,mydriasis, d.w.z. verwijding (toename in diameter) of verlamming van een of beide pupillen,dysfasie: veranderde, verwarde, onbegrijpelijke stem,zwakte, tintelingen of gevoelloosheid in de ledematen,verlies van coördinatie, en/of
verhoogde verwarring, rusteloosheid of opwindingbraken en neurologische uitval (bijv. zwakte in een arm of been) zijn samen belangrijke prognose-indicatoren en hun aanwezigheid vereist onmiddellijke computertomografie en vaak neurochirurgie.
Jonge kinderen met matig of ernstig hoofdletsel kunnen enkele van de bovenstaande symptomen vertonen en andere die specifiek zijn voor kinderen, zoals:aanhoudend huilen,onmogelijkheid om getroost te worden, en/ofIk weiger te drinken, borstvoeding te geven of te eten.