Hoofdtrauma is in het algemeen schade aan het cranio-encefalische gebied, veroorzaakt door een fysieke gebeurtenis van een mechanisch type. TBI is verantwoordelijk voor 50% van alle traumatische sterfgevallen en 2% van alle sterfgevallen.Oorzaken Oorzaken
In geïndustrialiseerde samenlevingen is de belangrijkste oorzaak van hoofdletsel bij mensen onder de 75 jaar te wijten aan verkeersongevallen (48%), waarbij auto’s, motorfietsen of fietsen en voetgangers betrokken zijn. Bij mensen ouder dan 75 jaar is het merendeel van de hoofdletsels het gevolg van vallen en huiselijke ongevallen (25%).
Bij 4% van alle hoofdletsels wordt geweld als oorzaak aangewezen (mishandeling met het oog op beroving en schotwonden, vechtpartijen, ruzie om zinloze redenen), bij 8% zijn er arbeidsongevallen en ongeveer 10% is te wijten aan verwondingen in het verloop van sportieve activiteiten.
Meer dan 50% van de TBI-patiënten heeft een ernstig polytrauma in verband gebracht. Om de meervoudige verwondingen die het gevolg kunnen zijn goed te begrijpen, is het noodzakelijk om eerst de mechanismen van hoofdtrauma uit te leggen.
Op basis van hun dynamiek worden trauma’s onderscheiden in direct trauma en indirect trauma, al naar gelang een stomp instrument met kinetische energie direct tegen het hoofd slaat of het hoofd een obstakel raakt, of dat de traumatische krachten indirect op de schedel worden overgedragen. van een andere structuur (bijvoorbeeld trauma door vallen op de hielen of billen).
Het type direct trauma komt vaker voor, maar het is belangrijk om te onderscheiden of het hoofd op het moment van de impact vast of in beweging was, omdat het potentieel van de schadelijke dynamiek heel anders is.
In feite is bij trauma met een vast hoofd de mate van verwonding lager als de schedel stil blijft staan en wordt geraakt door een stomp instrument met een puntig of stomp oppervlak (bijvoorbeeld een steen of een kogel uit een vuurwapen) omdat de laesies meestal gelokaliseerd in de impactzone.
Bij trauma aan het hoofd in beweging, zoals bij een motorrijder die uit het voertuig springt en met het hoofd de grond raakt, is het schadepotentieel veel groter. Dit hangt samen met het feit dat de hersenen aanvankelijk worden onderworpen aan een aanzienlijke versnelling van de kinetische energie, gevolgd door een even plotselinge vertraging wanneer de schedel met geweld in botsing komt met een stilstaand obstakel.
Dit resulteert in wijdverbreide en zeer ernstige “kruipende” laesies van de lagen van het parenchym en de cerebrale vaten, die niet alleen het impactgebied aantasten, maar ook andere verder weg gelegen gebieden van de hersenen (terugslagletsel). die bijdraagt aan het moduleren van het effect van het trauma zijn de kenmerken van het botsoppervlak tegen de schedel.
Als de impact plaatsvindt tegen een vlak en breed oppervlak, volgt een vervorming van de schedel die, als deze de tolerantie- en elasticiteitsgrenzen van de botplanken overschrijdt, een lineaire breuk veroorzaakt. Anders, als het impactoppervlak klein is (zoals dat van een hamer), wordt een inversie van de bottafels gegenereerd met de vorming van een verzonken breuk.